Η παγκόσμια ημέρα προσφύγων καθιερώθηκε για πρώτη φορά με απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου 2000 και πρωτογιορτάστηκε στις 20 Ιουνίου 2001 ,με αφορμή τα 50 χρόνια απο την υπογραφή της ''συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων''
Στα 42 εκατομμύρια έφθασε ο αριθμός των ανθρώπων που εγκατέλειψαν τις εστίες τους λόγω των πολέμων σε όλον τον κόσμο μέσα στο 2008, σημειώνοντας ελαφρά μείωση σε σχέση με το προηγούμενο έτος παρ’ όλο που η συγκεκριμένη χρονιά ήταν ιδιαίτερα πλούσια σε συγκρούσεις.
Στην ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR) τονίζεται πως οι ξεριζωμένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα έφθασαν τα 26 εκατ., ενώ οι πρόσφυγες σε άλλες πατρίδες, μεταξύ τους και όσοι έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο ανέρχονται στα 16 εκατ., ένας αριθμός μικρότερος κατά 700.000 αναλογικά με το 2007.
Εντούτοις, «οι νέοι υποχρεωτικοί εκτοπισμοί του 2009, που δεν περιλαμβάνονται στην ετήσια τούτη έκθεση, έχουν ισοσκελίσει αυτήν τη μείωση», υπογραμμίζεται στο ίδιο κείμενο.Η υπηρεσία του ΟΗΕ εκτιμά πως «τουλάχιστον 5,7 εκατ, πρόσφυγες ζουν στη λήθη», μη διαθέτοντας «καμία άμεση λύση εν όψει». Τον μεγαλύτερο αριθμό εκτοπισθέντων έχει η Κολομβία με 3 εκατ. ανθρώπους, ακολουθούμενη από το Ιράκ (2,6 εκατ.), το Νταρφούρ (2 εκατ.) και κατόπιν η ΛΔ του Κονγκό (1,5 εκατ.) και η Σομαλία (1,3 εκατ.).
Σάββατο 20 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η 20η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα προσφύγων. Για την Ελλάδα αυτή η ημέρα πρέπει να καθιερωθεί ως μαύρη επέτειος αφού το κράτος ευθύνεται για εκάτοντάδες αν όχι χιλιάδες δολοφονίες πολιτικών προσφύγων ή αιτούντων πολιτικού ασύλου αγωνιστών. Όπως επίσης για υπεξαίρεση κοινοτικών πόρων που απευθύνονται ακριβώς στην ηθική υποχρέωση της χώρας για προστασία και φιλοξενία θυμάτων πολιτικών διώξεων από τα γειτονικά ανελεύθερα καθεστώτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε νωπές τις μνήμες από την υπόθεση Οτσαλάν, η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο αφού συμμορίες δουλεμπόρων σε συνεργασία με φασιστικές οργανώσεις όπως η Εργένεκον και κυκλώματα εντός του υπουργείου εσωτερικών “απαγορεύουν” την είσοδο σε πραγματικούς πρόσφυγες.
Τα πλοκάμια αυτής της ελεεινης φάμπρικας περιλαμβάνουν εκτός από κρατικούς λειτουργούς και δημοσιογράφους, πολιτικούς και κοινούς ποινικούς. Σκοπός τους είναι η δημιουργία μιας βιομηχανίας προπαγάνδας, η εισαγωγή ποινικών και φασιστών εξωτερικού αντί για τους πραγματικούς πρόσφυγες και η χρησιμοποίηση τους ως βαποράκια όπλων, παιδιών, ναρκωτικών κλπ.
Ιδρύθηκαν έτσι δεκάδες οργανώσεις με θελκτικούς τίτλους και ¨φιλάνθρωπο¨μανδύα. Αυτές οι οργανώσεις έχουν καταφέρει σταδιακά με κρατική αρωγή (ιδιαίτερα κατά τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη – Σημίτη) όχι μόνο να ξεπλένουν τα κονδύλια της ΕΕ για τους πρόσφυγες αλλά να έχουν την πρόσβαση σε εκκρεμείς αιτήσεις πολιτικού ασύλου, καταδίδοντας Πόντιους και Κούρδους αγωνιστές. Πραγματικοί καταδότες γι’ αυτό και οι αιτήσεις ασύλου από Τούρκους υπηκόους έχουν σχεδόν μηδενιστεί.
Όπως είδαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση τα κονδύλια της ΕΕ απευθύνονται αποκλειστικά στην προετοιμασία των προσφύγων ΠΡΙΝ έλθουν στη χώρα. Πράγμα που σημαίνει πως αυτά τα κονδύλια θα έπρεπε να διοχετεύονται άμεσα σε κέντρα υπό την εποπτεία των αντίστοιχων Ελληνικών πρεσβειών. Εντελώς καταχρηστικά και με την συμβολή κύκλων του ΥΠΕΣ δίνονται στις ντόπιες οργανώσεις που προαναφέραμε.
Σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή είχαμε την “κατά λάθος” ομολογία ενός από τους γνωστούς αχυρανθρώπους γι’ αυτά τα κονδύλια (ταυτόσημα αφού πριν παρουσιάστηκε ανάλογο έγγραφο του ΥΠΕΣ που έχουμε και εμείς στην κατοχή μας και κάποιοι άνθρωποι ρίσκαραν για να φτάσει εκεί).
Μέχρι στιγμής, κανενός το αυτί δεν έχει ιδρώσει, ούτε του “μαχητικού” δημοσιογράφου, ούτε του ανώτατου παράγοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης που ήταν παρών. Εμείς όμως δεν θα το αφήσουμε έτσι, έστω και αν αυτό στοιχίσει ένα ακόμα πρόστιμο από την ΕΕ.. Μέσα στα τόσα που πληρώνουμε για τις χωματερές και άλλες ευεργεσίες, τουλάχιστον αυτό θα σώσει κάποιες ζωές. Είπαμε, τώρα που το μαύρο χρήμα της Εργένεκον στέρεψε, πρέπει να κοπεί κάθε τροφοδοσία στους δουλέμπορους. Είναι ευθύνη κάθε ανθρώπου με ίχνη αυτοσεβασμού.