Πώς νιώθει μια δηλωμένη φεμινίστρια όταν πληρώνει 290 ευρώ προκειμένου να φάει σούσι σερβιρισμένο πάνω σε ένα γυμνό γυναικείο κορμί; Η Τζούλι Μπάιντελ μυήθηκε στη γαστριμαργική ιαπωνική παράδοση του νιοταϊμόρι χάριν του ρεπορτάζ και περιγράφει την τραγελαφική της εμπειρία στην «Guardian».
Καθώς έκανε κράτηση και πλήρωνε προκαταβολικά για το πιο ακριβό δείπνο τής (μέχρι τώρα) ζωής της, η Τζούλι αναλογιζόταν την ειρωνεία του όλου πράγματος... αυτή, μια γυναίκα που έχει δώσει μάχες εναντίον της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών, ετοιμαζόταν να φάει ωμό ψάρι από το γυμνό σώμα μιας γυναίκας- και χωρίς να της αρέσει το σούσι!
Οι διοργανωτές της βραδιάς νιοταϊμόρι στο Λονδίνο όμως ήταν μετρ στο «σερβίρισμα», φρόντισαν να τη διαφημίσουν ως ένα γεγονός για ολίγους και εκλεκτούς.
Οι συνδαιτυμόνες πληροφορήθηκαν τη διεύθυνση όπου έπρεπε να παρουσιαστούν τελευταία στιγμή- η μυστικότητα αυξάνει το σασπένς και επιπλέον βοηθά να αποφευχθούν σκηνές όπως αυτές που εκτυλίχθηκαν το 2003 στο Σιάτλ, όταν μια ομάδα θυμωμένων φεμινιστριών έκανε το παν, φωνάζοντας και κραδαίνοντας πλακάτ, για να χαλάσει ένα ανάλογο event.
Στα κρυφά Βράδυ της περασμένης Τετάρτης, η Τζούλι μπήκε σε ένα μοδάτο καφέ, βγήκε από την έξοδο κινδύνου, ανεβοκατέβηκε τη μεταλλική σκάλα, χάθηκε σε έναν σκοτεινό διάδρομο που μύριζε γατίλα, άνοιξε μια πόρτα και βρέθηκε σε μια σκοτεινή αίθουσα ταπετσαρισμένη με μοβ βελούδο. Την υποδέχθηκε μια Γιαπωνέζα ντυμένη με παραδοσιακή ενδυμασία.
Κατέβηκαν μαζί άλλη μία σκάλα και είδε μπροστά της δύο μακρόστενα τραπέζια. Γύρω τους καμιά 25 άνθρωποι έπιναν σαμπάνια. Ήταν όλοι άνδρες, εκτός από δύο γυναίκες που συνόδευαν άνδρες. Το νιοταϊμόρι ήταν ήδη σερβιρισμένο, κι ας έμεναν 25 λεπτά μέχρι την επίσημη ώρα έναρξης του δείπνου. Δύο γυναικεία κορμιά ήταν ξαπλωμένα πάνω στα τραπέζια, ακίνητα.
«Η ανθρώπινη πιατέλα μας είχε σταρένιο δέρμα, δεν είχε ίχνος τρίχας στο σώμα και ήταν απόλυτα γυμνή εκτός από μερικά στρατηγικά τοποθετημένα φύλλα μπανανιάς και ροδοπέταλα.
Τα μάτια της ήταν κλειστά. Αν εξαιρέσεις το πετάρισμα στα βλέφαρα και το ρυθμικό ανεβοκατέβασμα του στήθους, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα πτώμα στο νεκροτομείο. Δεν υπήρχε τίποτε ερωτικό σε αυτό το θέαμα».
Οι άνδρες της παρέας πάντως έδειχναν να διαφωνούν. Όταν έφτασε το πρώτο πιάτο, μαζί με το σάκε, τα ξυλάκια τους πήραν φωτιά. Δυνατά χάχανα (και στη συνέχεια χειροκροτήματα) ακούστηκαν όταν ένας από αυτούς έριξε άθελά του (;) ένα κομμάτι σούσι στη βουβωνική χώρα του μοντέλου. Εκείνο δεν αντέδρασε.
Η Τζούλι έπιασε κουβέντα με τον διπλανό της, έναν 50χρονο χρηματιστή ονόματι Μπεν. Το νιοταϊμόρι δεν είναι εξευτελιστικό για τις γυναίκες, της είπε ξανά και ξανά. Από τη στιγμή που πληρώνονται, επιχειρηματολόγησε, δεν διαφέρει από το να πόζαραν ως μοντέλα για κάποιον ζωγράφο. «Στην πραγματικότητα, το νιοταϊμόρι είναι τέχνη», επέμεινε. Η φαγούρα Ο Μπεν είχε ξετρελαθεί με το αχνό μειδίαμα που διέκρινε κατά διαστήματα στο πρόσωπο του μοντέλου.
Η Τζούλι ήταν πεπεισμένη πως η γυναίκα φαντασιωνόταν πως έμπηγε τα ξυλάκια στα μάτια όλων ανεξαίρετως των παρισταμένων. Ο Μπεν αναρωτιόταν πώς ξεφορτώνεται το μοντέλο τη μυρωδιά της ψαρίλας. Η Τζούλι αναρωτιόταν τι συμβαίνει αν την πιάσει μεγάλη φαγούρα. Στο διάλειμμα που έγινε για να σερβιριστεί το επόμενο πιάτο και να ξεμουδιάσουν οι... πιατέλες, η Τζούλι Μπάιντελ ρώτησε τους οικοδεσπότες αν τα μοντέλα περνούν από ειδική εκπαίδευση- είχε διαβάσει πως κανονικά, στην Ιαπωνία, εκπαιδεύονται να μένουν ακίνητα για ώρες.
«Όχι», της απάντησαν «απλώς νοικιάζουμε μοντέλα από πρακτορεία. Δεν παίρνουμε όμως γυναίκες με μεγάλο στήθος γιατί το φαγητό γλιστράει και πέφτει». Για πολλοστή φορά εκείνη τη βραδιά η Τζούλι ευχήθηκε να ήταν έξω στο κρύο, φωνάζοντας και κρατώντας πλακάτ.
Με μια ματιά
● Νιοταϊμόρι ονομάζεται η βρώση σούσι και σασίμι σερβιρισμένων πάνω σε ένα γυμνό γυναικείο κορμί
● Νανταϊμόρι είναι ακριβώς η ίδια πρακτική, αλλά με «πιατέλα σερβιρίσματος» ένα γυμνό ανδρικό κορμί
- Στην Ιαπωνία, από όπου κατάγεται, το νιοταϊμόρι απαντά ως επί το πλείστον σε sex club δεύτερης κατηγορίας
● Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ωστόσο διαφημίζεται ως μέρος της ιαπωνικής γαστριμαργικής παράδοσης
● Μια ακόμα πιο σπάνια πρακτική είναι τογουακάμε σάκε: σάκε ρέει στο σώμα ενός μοντέλου και πίνεται από το «φλιτζάνι» που σχηματίζουν οι σφιγμένοι μηροί της...
ΤΑ ΝΕΑ
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου