Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Far west στην ελληνικη επαρχία . Χωριό Ινδιάνων μέσα σε δάσος
Σε Αγρια Δύση βάλθηκαν να μετατρέψουν ορισμένους από τους πιο όμορφους προορισμούς της Βόρειας Ελλάδας αρκετοί Ελληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του εναλλακτικού τουρισμού, αναβιώνοντας εικόνες από σπαγγέτι γουέστερν της δεκαετίας του ’60.
Αλογα, γελάδια, τεράστιες φάρμες, Ινδιάνοι και καουμπόηδες, καλύβες, σκηνές και σαλούν που θυμίζουν τα περίφημα στούντιο της Τσινετσιτά αναβιώνουν εν έτει 2010 στους κάμπους και στα βουνά της ελληνικής επαρχίας μέσα στα πεύκα και τα έλατα. Εικόνες και παραστάσεις που σε ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο και σε κάνουν να αισθάνεσαι έστω και για λίγο σαν τον τελευταίο των Μοϊκανών ή σαν τον Λούκι Λουκ αν προτιμάτε.
«Τζομάκουα»: Ενα χωριό Ινδιάνων μέσα σε ένα δάσος από καστανιές
Αν ακούσετε κάποιον να σας λέει ότι πήγε στο χωριό των Ινδιάνων, μη βιαστείτε να γελάσετε, προφανώς σας λέει την αλήθεια.
Η «Espresso της Κυριακής» έψαξε και βρήκε το πρώτο ινδιάνικο χωριό εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, το «Τζομάκουα». Βρίσκεται στο Ελατοχώρι της Πιερίας και αποτελεί μια προχωρημένη μορφή εναλλακτικού τουρισμού. Σ' έναν χώρο έκτασης 2,5 στρεμμάτων, μέσα στο καστανόδασος των Πιερίων, έχουν τοποθετηθεί καλύβια και ξύλινα κιόσκια που όλα φέρουν ινδιάνικα ονόματα.
Εμπνευστής και δημιουργός του είναι ο Τζον, ένας Κατερινιώτης «Ινδιάνος», κατά κόσμον Ιωάννης Τουλιαρής, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ελατοχώρι της Πιερίας. Ο Τζον λάτρευε από μικρός τους Ινδιάνους και είχε ως όνειρο να δημιουργήσει κάποια στιγμή το δικό του ινδιάνικο χωριό.
Γύρισε λοιπόν τον κόσμο και έμαθε πολλά πράγματα για τους ερυθρόδερμους. Σε νεαρή ηλικία ταξίδεψε στην Αμερική και κατάφερε για λίγους μήνες να μείνει σε καταυλισμούς ινδιάνικων φυλών.
Αργότερα, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, προσπάθησε να διατ [Οι επισκέπτες του «Τζομάκουα» μπορούν εκτός των άλλων να κάνουν ιππασία, τοξοβολία και πολλές άλλες δραστηριότητες, ενώ μετά τις βόλτες με άμαξες και τα έλκηθρα στη γύρω ορεινή περιοχή μπορούν να διανυκτερεύσουν στο ινδιάνικο χωριό!] τηρήσει ορισμένες από τις παράξενες συνήθειες των ιθαγενών του Νέου Κόσμου.
Με πολύ κόπο και ιδρώτα ο Τζον και ο φίλος του Μάκης Τσιγκαρόπουλος έδωσαν σάρκα και οστά στο όνειρό τους και δημιούργησαν το πρώτο και μοναδικό ινδιάνικο χωριό στην Ελλάδα! Ετσι προέκυψε και το όνομα με την περίεργη και μυστηριώδη προφορά «Τζομάκουα»: από τις πρώτες συλλαβές των ονομάτων Τζον και Μάκης και την κατάληξη -ουα. Ελληνική πατέντα θα πείτε, αλλά έξυπνο, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ιδιοκτήτες της φάρμας.
Οι επισκέπτες, μέσα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει άγριες εποχές, μπορούν εκτός των άλλων να κάνουν ιππασία, τοξοβολία και άλλες δραστηριότητες, ενώ μετά τις βόλτες με άμαξες και τα έλκηθρα στη γύρω ορεινή περιοχή μπορούν να διανυκτερεύσουν στο ινδιάνικο χωριό! Το τόσο ξένο για τα ελληνικά δεδομένα χωριό αποτελεί πόλο έλξης ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά, τα οποία γοητεύονται από τις καλύβες, τις σκηνές, τα άλογα και τις εντυπωσιακές παραδοσιακές ενδυμασίες των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής. Δίχως υπερβολή πρόκειται για έναν χώρο όπου το ινδιάνικο πνεύμα ζωντανεύει.
Οπως μας αποκαλύπτει ο διευθυντής του χωριού Αποστόλης Λάγιος: «Είναι ένας χώρος που μοιάζει να κινείται στον δικό του χρόνο, σε μία πραγματικότητα πολύ μακρινή αλλά ταυτόχρονα ζωντανή. Οι αναπαραστάσεις των οικισμών είναι τόσο ζωντανές που έλκουν όχι μόνο τους πιτσιρικάδες αλλά και τους γονείς.
Είναι μια καλή ευκαιρία για απόδραση από την καθημερινότητα και σου δίνει τη δυνατότητα να αφουγκράζεσαι τη φύση». Οικογένεια Ζιώγα: Καουμπόηδες και σερίφηδες στις Σέρρες Μόλις 39 χλμ. από την πόλη της Θεσσαλονίκης, στον δρόμο για Σέρρες, στο χωριό Λευκοχώρι και σε υψόμετρο 650 μ. βρίσκεται ένα ράντσο για καουμπόηδες, το αγρόκτημα της οικογένειας Ζιώγα. Οπως λένε και οι ιδιοκτήτες:
«Εδώ όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί βέβαια να έχεις όρεξη και καλή διάθεση να ζήσεις κάθε στιγμή της δράσης και της περιπέτειας». Αυτό που βλέπει ο επισκέπτης μόλις φτάσει στο αγρόκτημα, το οποίο απλώνεται σε έκταση σαράντα στρεμμάτων, είναι ένα σαφές δείγμα της αγροτικής ζωής, με επίκεντρο τα ζώα και ιδιαίτερα τα άλογα. Από την πρώτη στιγμή αισθάνεσαι πως δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για να ζήσεις σκηνές του Far West.
Τα μέλη της οικογένειας Ζιώγα, ο Αποστόλης, η Φωτεινή, ο Χρήστος και ο Μπάμπης, θα σας καλωσορίσουν προκειμένου να σας γνωρίσουν στα περήφανα άλογα και να σας δείξουν τον τρόπο να τα ιππεύσετε για να κάνετε μια βόλτα στους λόφους που περιβάλλουν το αγρόκτημα και να νιώσετε έστω και για λίγες μέρες όπως ο Τζον Γουέιν στην ταινία «Μονομαχία στη Δύση».
Βέβαια, εκτός από τα άλογα και τους ιδιοκτήτες, θα σας καλωσορίσουν η Μπούμπα (το αγριογούρουνο) που νομίζει ότι είναι άλογο και η Χαρούλα (η χήνα) η οποία, όχι άδικα, θεωρείται ο άγριος φύλακας του κτήματος. Στη φάρμα αυτή πρέπει να ξεχάσετε το αυτοκίνητό σας, αφού για όσο χρόνο καθίσετε είναι βέβαιο πως από οδηγός θα μετατραπείτε σε καβαλάρη.
Η επαφή με την ξεχασμένη αγροτική ζωή, με εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η τοξοβολία, η σκοποβολή, το paintball και η ιππασία θα σας χαρίσουν λίγη από την αίγλη ενός σερίφη ή έστω ενός γνήσιου γελαδάρη. Αλλωστε, από την ίδια φιλοσοφία διαπνέονται και οι ιδιοκτήτες του κτήματος, οι οποίοι το 1996 αποφάσισαν να κάνουν πράξη το όνειρό τους και να το μοιραστούν με τους υπόλοιπους επισκέπτες.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη που σύντομα προχώρησαν στη δημιουργία και δεύτερης φάρμας στο 16ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Σερρών, το περίφημο «Western City», φτιαγμένο με μεράκι στην ίδια ακριβώς φιλοσοφία.
Σε ανάλογο στιλ έχουν φτιαχτεί και όλα τα δωμάτια της φάρμας, από το σαλούν μέχρι τα ξύλινα καταφύγια και τους μεξικάνικους πύργους για τη διαμονή των επισκεπτών. Τα λάσα, τα καπέλα, τα παλιά βαγόνια, ακόμη και οι σέλες των αλόγων που είναι τοποθετημένες στις καρέκλες του μπαρ μοιάζουν να έχουν σκηνογραφηθεί από τους μεγάλους παραγωγούς των γουέστερν και είναι έτοιμα να σας ταξιδέψουν πίσω στον χρόνο.
Η επίσκεψη στο αγρόκτημα της οικογένειας Ζιώγα είναι μια πρωτότυπη ιδέα για εκείνους που αγαπούν τη φύση και την περιπέτεια. Αλλωστε, εκείνο που μένει στο τέλος είναι η εμπειρία και η δράση από τις ιστορίες της Αγριας Δύσης.
Ισως ακόμη κι ένα ρομαντικό τραγουδάκι που σιγοτραγουδούν οι μοναχικοί καουμπόηδες επάνω στο άλογό τους: «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόη»...
΄'espressonews.gr/''
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου