Όσο γραφική και αν έχει καταντήσει η «γιορτή» της Τσικνοπέμπτης, δεν θα πάψουμε ποτέ να υποστηρίζουμε ακράδαντα την μοναδική μέρα του χρόνου - μαζί με την Κυριακή του Πάσχα – όπου μπορούμε να φάμε οτιδήποτε θέλουμε, σε οποιαδήποτε ποσότητα θέλουμε, χωρίς καμία απολύτως τύψη.
Τι και αν τα περισσότερα μαγαζιά σφύζουν από οικογένειες που φωνάζουν λες και βρίσκονται στο γήπεδο, παιδιά που τρέχουν γύρω γύρω και σε σκουντάνε και το φαγητό είναι – τις περισσότερες φορές- χειρότερο από αυτό που θα έτρωγες κάποια «κανονική» μέρα;
Την στιγμή που περνάει από μπροστά σου η πιατέλα με τα κάθε λογής κοψίδια, μπιφτέκια, λουκάνικα, παϊδάκια και μπριζολάκια, τα ξεχνάς όλα και επικεντρώνεσαι στο να καταναλώσεις όσα περισσότερα μπορείς, σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα. Σαν να συμμετέχεις σε διαγωνισμό για το ρεκόρ Γκίνες.
Όπως και να'χει "έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε..."
''in2life.gr/''
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου