Η πικρία για τον ήρωα Χανιώτη αστυνομικό Μιχάλη Σπανουδάκη

Εχασε τη ζωή του προσπαθώντας να αποτρέψει μια ληστεία πριν από ένα χρόνο στη Νίκαια.

Ο αδικοχαμένος αστυνομικός Μιχάλης Σπανουδάκης ήταν εκτός υπηρεσίας, ωστόσο δεν δίστασε ούτε για μια στιγμή όταν είδε τον ληστή υποκαταστήματος της Τράπεζας Κύπρου στην πλατεία Δαβάκη της Νίκαιας και άρχισε να τον καταδιώκει, μέχρι που ο αδίστακτος κακοποιός τον πυροβόλησε εν ψυχρώ και τον σκότωσε.

Η οικογένειά του, η χήρα και το 18 μηνών ορφανό περίμεναν μήνες ολόκληρους τη στήριξη της πολιτείας.
Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά, τα αδέρφια του, Γιώργος και Μανώλης Σπανουδάκης, σε μια σκληρή ανακοίνωσή τους εκφράζουν την πικρία τους για τη στάση της προηγούμενης φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας...

...αλλά και για το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας που επί ένα χρόνο ταλαιπωρεί τη χαροκαμένη γυναίκα του 36χρονου και το 18 μηνών βρέφος του αστυνομικού. «Επί έναν ολόκληρο χρόνο παλεύουμε με ό,τι μέσα διαθέτουμε για να επιτύχουμε τα νόμιμα και τα αυτονόητα, να βγει έστω η σύνταξη του αδερφού μας και να μπορέσει η νύφη μας, όπως ορίζει ο νόμος, να μπει στο Δημόσιο για να μεγαλώσει το παιδί της.

Μόλις προχθές, μετά από πολλά βάσανα και πολλές φωνές υπογράφηκε η πρόσληψή της και η σύνταξη είναι 447 ευρώ» λέει στην «Espresso» ο κ. Μανώλης, εν ενεργεία αστυνομικός και ο ίδιος. Στην ανακοίνωση που υπογράφουν τα αδέρφια του αρχιφύλακα, Γεώργιος και Μανώλης, η πικρία τους είναι κάτι παραπάνω από εμφανής:
«Εφυγε το παλικάρι στα 36 του χρόνια. Πιστός στον όρκο του, στο καθήκον και τα ιδανικά του. Προσπαθώντας, έστω και εκτός υπηρεσίας, να τιμήσει τη θέση που του εμπιστεύθηκε η πατρίδα. Χωρίς να τραβήξει το όπλο του από τη θήκη.
Και το πλήρωσε με τη ζωή του. Το 18 μηνών παιδί του θα τον γνωρίσει μέσα από τις αφηγήσεις της μητέρας του.
Κανένας τοίχος δεν φιλοξένησε και δεν θα φιλο [Η ανακοίνωση της οικογένειας του αστυνομικού που έχασε τη ζωή του πριν από ένα χρόνο στη Νίκαια προσπαθώντας να αποτρέψει ληστεία.] οξενήσει το όνομά του.
Δεν έγινε και δεν θα γίνει σύνθημα στα χείλη “εξεγερμένων νεαρών”. Δεν έγινε και δεν θα γίνει “σύμβολο” μιας κοινωνίας όπου έχει χαθεί το μέτρο, η ποιότητα, η ευθύνη, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια και η αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά, μιας κοινωνίας που εξακολουθεί να αντιστρέφει τα μεγέθη, να θεοποιεί τις ασημαντότητες και να παραγνωρίζει τις αληθινές αξίες».

Η χήρα του 36χρονου αστυνομικού προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, ενώ, όπως περιγράφει στην «Espresso» ο αδερφός του, από την προηγούμενη διοίκηση της αστυνομίας δεν τους πήραν ούτε ένα τηλέφωνο για να συλλυπηθούν:
«Προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας. Παρά το γεγονός ότι και εγώ είμαι εν ενεργεία αστυνομικός, μαρτυρήσαμε τα πάθη του Χριστού για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αποκατάστασης. Αν ήμουν ένας απλός πολίτης δεν θα βγάζαμε άκρη ποτέ. Οσο για τη στάση της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ., ήταν απαράδεκτη. Ούτε συλλυπητήρια δεν μας είπαν».

Σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης, οι συγγενείς του Μιχάλη Σπανουδάκη καλούν σε συμπαράσταση φίλους και συναδέλφους του εκλιπόντος έξω από τα δικαστήρια του Πειραιά, στις 9 Μαρτίου, όπου δικάζεται ο κατηγορούμενος ως δολοφόνος του αδερφού τους. Πλήρως απογοητευμένος, ο αδερφός του ήρωα αστυνομικού μάς δίνει αποστομωτική απάντηση στο ερώτημα αν θα έκανε το ίδιο με τον αδερφό του σε μια αντίστοιχη καταδίωξη ληστή: «Ετσι όπως βλέπω τα πράγματα τώρα, σας μιλάω ειλικρινά πως αν μου τύχαινε κάτι αντίστοιχο, λυπάμαι που το λέω, αλλά θα πήγαινα στη δουλειά μου...»

ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ 2009

Ηταν μεσημέρι Πέμπτης 5 Μαρτίου 2009. Ο Μιχάλης Σπανουδάκης, υπαρχιφύλακας στο τμήμα Παλαιού Φαλήρου, ήταν εκτός υπηρεσίας και θέλησε να επισκεφθεί το κατάστημα κάποιου φίλου του στη Νίκαια.
Τα βήματα της μοίρας του τον έφεραν κοντά στο υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου, λίγα μόλις δευτερόλεπτα αφότου ο ένοπλος κουκουλοφόρος ληστής έχοντας αφαιρέσει άγνωστο ποσό επιχειρεί, αρχικά πεζή, να διαφύγει.
Ο 36χρονος αστυνομικός αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί και αν και ευρισκόμενος εκτός υπηρεσίας, δεν διστάζει ούτε στιγμή. Ακολουθεί τον ληστή και όταν τον πλησιάζει αρκετά, του φωνάζει να σταματήσει και να πετάξει κάτω το όπλο που κρατά στο χέρι του. Ο ίδιος, αν και έχει το υπηρεσιακό του περίστροφο στο τσαντάκι του, δεν το χρησιμοποιεί. Ο κουκουλοφόρος ληστής γυρίζει, τον κοιτάζει και αρχίζει να τρέχει.
Ο Μιχάλης Σπανουδάκης τον καταδιώκει και τον πλησιάζει. Στη συμβολή των οδών Μάτικα και Παρασκευοπούλου, δίπλα στο δημοτικό σχολείο της περιοχής, ο ληστής αισθανόμενος τον κίνδυνο να συλληφθεί στρέφει το όπλο εναντίον του αστυνομικού και τον πυροβολεί συνολικά τέσσερις φορές. Μία τουλάχιστον σφαίρα βρίσκει τον Μιχάλη Σπανουδάκη στο στήθος. Σωριάζεται αιμόφυρτος στο έδαφος.
Το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ δεν προλαβαίνει να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο.

Ο άτυχος αστυνομικός αφήνει πίσω του μια γυναίκα και ένα βρέφος πέντε μηνών.

Δύο μήνες αργότερα, στις 12 Μαΐου του 2009, η αστυνομία ύστερα από συνεχείς αναζητήσεις συλλαμβάνει έναν 26χρονο αλλοδαπό στο κέντρο της Αθήνας, ο οποίος ομολογεί την πράξη του καθώς και τη συμμετοχή του σε δώδεκα ληστείες τραπεζών και υποκαταστήματα των ΕΛΤΑ, στην Αθήνα και τον Πειραιά.


espressonews.gr