Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

O αγώνας δρόμου της ΕΛ.ΑΣ

του Τάσου Τέλλογλου
Όσοι έσπευσαν να μιλήσουν για επικοινωνιακό σόου της αστυνομίας μιλούν χωρίς να έχουν ιδέα των όσων μεσολάβησαν τον τελευταίο μήνα σε έναν ιδιότυπο αγώνα δρόμου ανάμεσα στην ΕΛ.ΑΣ και την «μητέρα» όλων των οργανώσεων της δεύτερης γενιάς, τον επαναστατικό αγώνα. Μετά την ανταλλαγή πυροβολισμών στη Δάφνη και ενώ οι υπηρεσίες ασφαλείας είχαν σαφείς πληροφορίες για ανθρώπους της τρομοκρατίας που θα γύριζαν μετεκπαιδευμένοι από τον Λίβανο τις μέρες του Πάσχα, έκαναν έναν αγώνα δρόμου για να μην περάσει η τρομοκρατία σε ένα άλλο «επίπεδο» με μεγάλες τυφλές εκρήξεις με τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων αμμωνιοδυναμίτιδας και άλλων τεχνικών που με μεγάλη επιτυχία χρησιμοποιούνται στη Μέση Ανατολή.

Για να αποτραπεί το νέο «κύμα» με φρέσκους μετεκπαιδευμένους φανατικούς το ελληνικό κράτος ζήτησε τη βοήθεια και ξένων υπηρεσιών με καλή γνώση του «τερέν» της Μέσης Ανατολής.

Οι οργανώσεις της ένοπλης βίας κινούνταν προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης της επιχειρησιακής τους ικανότητας και χωρίς τον ...Λίβανο όπως δείχνουν οι επιθέσεις στη Σιτυμπανκ και στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Σχέδιο μιας προκήρυξης σε ενέργεια με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών αλλά και διάψευση μιας άλλης προκήρυξης του Επαναστατικού αγώνα βρέθηκε σε ένα από τα δύο σπίτια που ερευνήθηκαν από την ελληνική αστυνομία την Παρασκευή και το Σάββατο στη Ν.Ιωνία και τα Καλύβια. Οι «αποθήκες» -γιάφκες της οργάνωσης δεν έχουν βρεθεί ακόμα, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο ωστόσο να βρεθούν με τα στοιχεία που έχουν προκύψει.


Στα μέσα της εβδομάδας ένα ιδιότυπο κυνηγητό αναπτύχθηκε μεταξύ ΕΛ.ΑΣ και τρομοκρατών. Μηχανές και αυτοκίνητα της αστυνομίας αναζητούσαν δύο αυτοκίνητα με κλεμμένες πινακίδες που θα τοποθετούνταν κοντά σε δημόσια κτίρια, ακόμα και σε κτίρια της αστυνομίας. Την νύχτα εκείνη η ηγεσία της αστυνομίας την πέρασε στο κτίριο της ΓΑΔΑ. Την Παρασκευή ο Χρυσοχοίδης μίλησε με τον Παπανδρέου, τον ενημέρωσε και το βράδυ η Αθήνα γέμισε «μπλόκα». Έπειτα οι συλλήψεις ήταν θέμα χρόνου. Ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι συλληφθέντες δεν δείχνουν συνεργάσιμοι. Όσοι γνωρίζουν τι βρέθηκε στα σπίτια λένε ότι «τα στοιχεία φθάνουν για τον σχηματισμό δικογραφίας.» Οι προσαχθέντες θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα κατηγορούμενοι εμφανιζόμενοι στον εισαγγελέα.


Η 3η γενιά

«Δεν μετανιώνω παρά μόνο για τα τεχνικά λάθη που εκανα και άφησα το αποτύπωμα μου...Και για κάτι άλλο πρέπει να μετανιώσω: Τα πράγματα δεν επρεπε να είναι στο σπίτι μου. Έπρεπε να ήταν αλλού ...»
Ήταν ένα από τα σημεία της τοποθέτησης του Νίκου Μαζιώτη μιλώντας κατά την απολογία του στο Εφετείο της Αθήνας το 2000. Η αστυνομία λέει τώρα οτι ο Μαζιώτης είχε και πάλι τα «πράγματα» στο σπίτι του, στα Καλύβια, αλλά όχι εκείνα τα «πράγματα» που θα τον συνέδεαν με τη φονική δραστηριότητα της οργάνωσης. Τα όπλα και τα εκρηκτικά που είχε στο σπίτι του στην οδό Σπάρτης του Καματερού όταν συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1997 για τοποθέτηση βόμβας στο υπουργείο Βιομηχανίας.


Σε αντίθεση με τον Γιωτόπουλο η τον Κουφοντίνα, ο Μαζιώτης δεν κρύφτηκε ποτέ, ήταν γνωστής ταυτότητας και διαμονής αλλά είχε δεκάδες σπίτια στην Αθήνα και στην επαρχία που μπορούσε να μένει. Η δική του «ομάδα» είχε και αυτή κάτι οικογενειακό, η συλληφθείσα Παναγιώτα Ρούπα είναι συντροφός του στη ζωή και είχε καταθέσει μάρτυρας υπεράσπισής του στο εφετείο που είχε μετατρέψει την ποινή του σε φυλάκιση 5,5 ετών απο την αρχική καταδίκη του σε 15 ετών κάθειρξη.

Στη δίκη του στο εφετείο, ο αδελφός του Μαζιώτη είχε πει οτι τα οπλα και τα εκρηκτικά που είχαν βρεθεί στο σπίτι του αδελφού του, «δεν ήταν για πόλεμο». «Θέλω να διαψεύσω τον αδελφό μου» απάντησε ο Μαζιώτης «Για πόλεμο ήταν... Και η βόμβα στο υπουργείο πράξη πολέμου ηταν...».
Το «σπίτι» της οργάνωσης πάντως φαίνεται οτι δεν έχει βρεθεί ακόμα. Η αστυνομία ελπίζει ότι θα βρεί την «γιάφκα» με την δημοσιοποίηση της φωτογραφίας των 6 συλληφθέντων ενας απο τους οποίους φαίνεται να πλήρωνε, όπως ο Σ. Ξηρός, νοίκι και κοινόχρηστα του αγνωστου ως την ώρα διαμερίσματος.



protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου