Πηγαίνει στην Κρήτη ένας τύπος με πολλά λεφτά και μαγεύεται από τις ομορφιές της.
Κάποια στιγμή συναντάει ένα ντόπιο ο οποίος κρατά ένα κρητικό μαχαίρι.
- Φίλε, του λέει, πόσα θέλεις για να μου δώσεις το μαχαίρι σου; - Δεν το δίνω, απαντά ο Κρητικός.
- Θα σου δώσω όσα θες, λέει πάλι ο πλούσιος.
- Όι (όχι), ξαναλέει ο Κρητικός.
- Να, θα σου δώσω το χρυσό μου ρόλεξ, λέει με λαχτάρα ο πλούσιος.
- Σου ‘πα, δεν σου τη δίνω τη μαχαίρα!
- Μα γιατί; ρωτά ο πλούσιος.
- Γροίκα θα να δεις, του λέει ο Κρητικός.
Αν μου δώκεις το ρόλεξ τσε σου δώκω τη μαχαίρα, τσε πάω στο χωριό, τσαι κάτσω στον καφενέ, τσαι πιω δυο ρατσιές, τσαι με πιάκει ο πεντοζάλης, τσαι έρθει κάποιος τσαι μου πει: «Μου αρέσει η γυναίκα σου», εγώ ίντα θα πω;
Εννιά παρά τέταρτο;
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου