Από τη δεκαετία του 1940, όταν και άρχισε η μαζική της χρήση, η πενικιλίνη έχει σώσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Τώρα, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε, ένας Άραβας επιστήμονας, που εργάζεται στη Νέα Ζηλανδία, παρουσίασε καινούργια μέθοδο παρασκευής της, με την οποία, όπως ανέφερε, δεν επιβαρύνεται το περιβάλλον.
Η ανακάλυψη της πενικιλίνης από τον Βρετανό Αλεξάντερ Φλέμινγκ, το 1928, θεωρείται από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του 20ού αιώνα. Έπρεπε, όμως, να περάσουν αρκετά χρόνια έως ότου η επιστημονική κοινότητα συνειδητοποιήσει τη σημασία της για την ανθρωπότητα. Σ’ αυτό συνέβαλε καθοριστικά η μαζική της χρήση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που είχε ως αποτέλεσμα να σώσει εκατομμύρια ζωές από λοιμώξεις κάθε είδους.
Η πενικιλίνη έχει όμως ένα σημαντικό μειονέκτημα: ο τρόπος παραγωγής της επιβαρύνει το περιβάλλον. Για να παραχθεί απαιτούνται δηλητηριώδη διαλυτικά, όπως η κηροζίνη, η ξυλόλη ή το εξάνιο. Πρόσφατα, όμως, ένας Άραβας επιστήμονας, ο Μονβάρ Χοσεΐν, παρουσίασε μια νέα, επαναστατική μέθοδο παρασκευής πενικιλίνης, με τη βοήθεια ηλιελαίου.
Επιτυχημένα πειράματα
Ο Μονβάρ Χοσεΐν ανέφερε χαρακτηριστικά: «Κατ’ αρχήν ήθελα να εξετάσω αν ήταν δυνατή η παρασκευή με μια απλή και εναλλακτική λύση. Στόχος μου δεν ήταν η μέγιστη δυνατή απόδοση της λύσης μου. Σκέφτηκα, λοιπόν, να δοκιμάσω ηλιέλαιο. Είχα διαβάσει ότι χρησιμοποιείται για το διαχωρισμό αρωματικών ουσιών από ένα μείγμα. Κανείς, όμως, δεν το είχε δοκιμάσει με αντιβιώσεις».
Ο Άραβας επιστήμονας πραγματοποίησε τα πειράματά του στο πανεπιστήμιο του Όκλαντ, στη Νέα Ζηλανδία. Οι πρώτες του προσπάθειες ήταν αποτυχημένες. Σχετικά σύντομα, όμως, κατάφερε να απομονώσει - με τη βοήθεια του ηλιελαίου - περίπου 30% πενικιλίνη. Και το σημαντικότερο: η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές και μάλιστα με το ίδιο ηλιέλαιο.
Ήδη, όπως είπε ο Μονβάρ Χοσεΐν, υπάρχουν αρκετοί που δείχνουν ενδιαφέρον για την πρωτότυπη, φθηνή και οικολογική λύση παρασκευής πενικιλίνης. «Η Κινεζική Ιατρική Ακαδημία - ανέφερε - ήθελε να αποσπάσει από ένα μείγμα αντιβιοτικών μια συγκεκριμένη αντιβιοτική ουσία. Έκανα χρήση της διαδικασίας που επινόησα και διαπίστωσα ότι ο διαχωρισμός είναι δυνατός. Καμιά άλλη διαδικασία δεν είχε παρόμοια αποτελέσματα».
Η φαρμακοβιομηχανία, ωστόσο, αντιδρά συγκρατημένα στο νέο τρόπο παραγωγής πενικιλίνης. Ο λόγος είναι ότι η διαδικασία με το ηλιέλαιο είναι φιλικότερη προς το περιβάλλον, όχι όμως και η μοναδική. Στα επιστημονικά περιοδικά οι ειδικοί συζητούν μια σειρά εναλλακτικών λύσεων και είναι χαρακτηριστικό πως παραμένει ανοιχτό το ποιος τρόπος παρασκευής πενικιλίνης θα είναι αυτός που θα καθιερωθεί τελικά.
''Πρώτο Θέμα''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου