Σκληρή ανακοίνωση εργαζομένων στο Βενιζέλειο.

Με μια ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση, η Ένωση Εργαζομένων του Βενιζελείου Νοσοκομείου καταγγέλλει το υπουργείο Υγείας για το γεγονός ότι, αν και αποκλειστικά υπεύθυνο, δεν είχε προβεί σε καμία ενέργεια, ένα μήνα μετά την έκδοση του πορίσματος Μελισά για την περίπτωση του θανάτου της Μ. Θεοδοσάκη και του εμβρύου που κυοφορούσε.
Αποτέλεσμα της απραγία της ηγεσίας του υπουργείου, όπως διαπιστώνει ο σύλλογος, είναι να «γίνονται ανυπόστατα σχόλια για το νοσοκομείο και τους εργαζομένους του», και να συντελείται ο «διασυρμός» του ιστορικού νοσηλευτικού ιδρύματος.
Η ανακοίνωση αυτή γίνεται εν μέσω του σάλου που έχει προκληθεί από τη γνωστοποίηση ότι ο ειδικευμένος γιατρός της μαιευτικής, στον οποίο απορρίπτει ευθύνες το πόρισμα Μελισά για το θάνατο της εγκύου, έχει επανέλθει σε ενεργό υπηρεσία, μετά την άδεια την οποία -οικειοθελώς- είχε λάβει. Ο ιατρός έχει παραπεμφθεί στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο στην Αθήνα, το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο για επιβολή ποινής, αλλά η υπόθεσή του εκκρεμεί.
Η επιστροφή του ιατρού στο σύστημα των εφημεριών, προκάλεσε την υποβολή παραίτησης από το διοικητή Μανόλη Ντουρουντάκη, αλλά και τη δυσαρέσκεια από μεριάς της ΔΥΠΕ και του διοικητή της Νίκου Χαριτάκη, ο οποίος «χρεώνει» στη διοίκηση του Βενιζελείου το έλλειμμα ενημέρωσης για την «επανεργοποίηση» του γιατρού. Ανακοίνωση Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, η οποία κοινοποιήθηκε τόσο στον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο, στο διοικητή της ΔΥΠΕ και στους προέδρους ΕΚΕΠΥ, υπογράφει ο πρόεδρος του συλλόγου Γιώργος Χονδροζουμάκης.
Το περιεχόμενό της είναι το ακόλουθο:
«Κύριοι, δεν μπορείτε να εξευτελίζετε πλέον το νοσοκομείο μας και τους εργαζομένους του στα μάτια τόσο της τοπικής κοινωνίας όσο και ολόκληρου του πανελλήνιου. Αν το ξεχάσατε σας θυμίζουμε ότι το Βενιζέλειο Νοσοκομείο είναι ένα ιστορικό νοσηλευτικό ίδρυμα που σήκωσε για πολλές δεκαετίες σε δύσκολους καιρούς και με πενιχρά μέσα το βάρος της παροχής υπηρεσιών υγείας ολόκληρης της κοινωνίας της Κρήτης, και συνεχίζει να σηκώνει μην έχοντας πλέον την αποκλειστικότητα, αφού λειτουργούν και άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα στην Κρήτη, με τους εργαζόμενους του να προσπαθούν καθημερινά, υπερβάλλοντας εαυτούς και κάτω από αντίξοες συνθήκες να παρέχουν αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας στους συμπολίτες τους, ελπίζοντας καθημερινά να ακουστεί η φωνή τους, και να βελτιωθούν οι τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας τους από εσάς τους "υπεύθυνους".
Σας μεταφέρουμε την πίκρα και την αγανάκτησή μας γιατί με την πολιτική σας προσπαθείτε να μας υποβιβάσετε, εξαθλιώσετε, και γιατί όχι εξαφανίσετε… ικανοποιώντας ημέτερους. Η Ένωση Εργαζομένων καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και τους εκπροσώπους του που για άλλη μια φορά, μην έχοντας την ικανότητα να λύσει τα χρόνια προβλήματα του νοσοκομείου, μας μεταφέρει την ευθύνη στους υφισταμένους εργαζομένους του, χρησιμοποιώντας τους σαν εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίους τράγους. Συγκεκριμένα το υπουργείο, το μόνο υπεύθυνο, ενώ έχει παραλάβει πάνω από ένα μήνα το πόρισμα της ΕΔΕ σχετικά με το άτυχο περιστατικό της μαιευτικής του νοσοκομείου, που είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο μητέρας και παιδιού, δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια ως όφειλε.
Αντίθετα, με τη στάση του αφήνει αδίκως να γίνονται ανυπόστατα σχόλια για το νοσοκομείο και τους εργαζόμενούς του, γιατί οι μόνοι υπεύθυνοι και πάντα υπόλογοι και υπό διωγμό θα είναι μόνο οι εργαζόμενοι όλων των βαθμίδων και όλων των κατηγοριών; Εσείς νομίζετε ότι είστε άμοιροι των ευθυνών σας; Ποιους άραγε εξυπηρετεί όλη αυτή η καθημερινή λασπολογία των ΜΜΕ απέναντι στις υπηρεσίες και στους εργαζόμενους στο νοσοκομείο μας, με αποτέλεσμα καθημερινά οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία και την καχυποψία των ασθενών και συνοδών που προσέρχονται σε αυτό;
Φτάνει πια ο διασυρμός του ιστορικού Βενιζελείου και των εργαζομένων του, που εξακολουθούν να σηκώνουν ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης της περίθαλψης του κρητικού λαού.
Επιτέλους αναλάβετε τις ευθύνες σας, στηρίξτε το νοσοκομείο και τους εργαζόμενους του και μη ξεχνάτε τη λαϊκή ρήση "φωνή λαού, οργή θεού"».

Εημερίδα Τόλμη