η του αδικοχαμένου Αντώνη Ασκοξυλάκη από τους Βώρους.Του 18χρονου παλικαριού, το οποίο, εξαιτίας μιας απερισκεψίας για χάρη ενός ανόητου εθίμου, έχασε τη ζωή του την Κυριακή του Πάσχα, στην προσπάθειά του να πυροδοτήσει μια αυτοσχέδια κροτίδα.
Το νήμα της ζωής του κόπηκε ξαφνικά, με τον ίδιο να αποτελεί έναν ακόμη άνθρωπο, ο οποίος προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων που πληρώνουν με τον χειρότερο τρόπο την τήρηση αυτής της απαράδεκτης και πολύ κακής συνήθειας.
Μια εβδομάδα μετά το θάνατο του Αντώνη, οι φίλοι, οι γνωστοί του αλλά και χιλιάδες άγνωστοι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι δεν τον γνώριζαν καθόλου, αποτελούν μέλη μιας ιστοσελίδας με τίτλο «Αντώνη… Καλό ταξίδι» που δημιουργήθηκε στον ιστότοπο του Facebook.
Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, περισσότεροι από 5.580 άνθρωποι θέλησαν όχι μόνο να αποτίνουν φόρο τιμής στη μνήμη του παλικαριού αλλά να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας, ζητώντας επιτακτικά να σταματήσει η αιματοχυσία, που οφείλεται στη ρίψη παράνομων και άκρως επικίνδυνων βαρελότων και κροτίδων.
Συνεχείς οι εκκλήσεις
Η ιστοσελίδα «Αντώνη… Καλό ταξίδι» που δημιουργήθηκε στο Facebook αποτελεί το χώρο που μπορεί κάποιος να συλλυπηθεί την οικογένεια του 18χρονου αλλά και να καταθέσει την άποψή του σχετικά με το θέμα. Πρόκειται για ένα χώρο, όμως, που έχει εξελιχθεί σε ένα εργαλείο καταγραφής των αντιδράσεων και των εκκλήσεων από νεαρά παιδιά αλλά και ανθρώπους με οικογένειες.
Γονείς οι οποίοι μόλις βλέπουν τις φωτογραφίες που έχουν αναρτηθεί από διάφορες στιγμές της ζωής του Αντώνη συγκλονίζονται και ξεσπούν, βάζοντας με το μυαλό τους, τους εαυτούς στη θέση των γονιών του 18χρονου.
«Εύχομαι να σταματήσουν αυτά τα ανόητα έθιμα μια για πάντα. Είναι άδικο να σκοτώνονται τόσοι άνθρωποι χωρίς ουσιαστικό λόγο και μάλιστα σε νεαρή ηλικία» λέει ένας από τα άτομα που εξωτερικεύουν τη σκέψη τους στο Facebook.
Τι γράφουν στο Διαδίκτυο νέα παιδιά
Ο άδικος τρόπος με τον οποίο χάθηκε ο 18χρονος Αντώνης Ασκοξυλάκης την Κυριακή του Πάσχα, πέρα από τα χιλιάδες μηνύματα που έχουν γραφτεί στην ιστοσελίδα του Facebook, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από νέους και μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους που ζητούν να μπει τέλος σε αυτό το απαράδεκτο έθιμο, το οποίο ήταν και η αιτία για να χάσει τη ζωή του το παλικάρι από τους Βώρους.
Χαρακτηριστικά είναι τα μηνύματα που στέλνουν δύο από τα μέλη του γκρουπ που δημιουργήθηκε μετά το χαμό του:
Η Μαρία Ξημεράκη τονίζει: «Ισως δεν είναι η κατάλληλη ώρα να γίνω κακιά αλλά είναι στη φύση μου! Πόσοι από σας που τώρα πενθείτε το αδικοχαμένο φιλαράκι σας θα σταματήσετε να κάνετε τέτοιες τρέλες; Πόσοι από του χρόνου προς τιμήν της μνήμης του θα αποτρέψετε κι άλλους να το κάνουν;
Εκεί ακριβώς θα αποδείξετε πόσο μετρούσατε τη ζωή του! Εκεί που θα αρχίσετε να μετράτε τις δικές σας ζωές, που έχουν την ευκαιρία να κυλίσουν κι άλλο... Γιατί αν δεν το κάνετε αυτό, είστε ένα μάτσο φούμαρα, που για τον ευκαιριακό χαβαλέ και την ψευτομαγκιά δεν λογαριάζετε ζωές και πόνο!
Αντώνη, παλικάρι μου, δεν σε γνώριζα, αν και κοντοχωριανοί... Ελπίζω ο χαμός σου να γίνει παράδειγμα για όσους θέτουν τη ζωή τους σε τέτοιους κουτούς κινδύνους! Είθε ν' αγαλλιάσει η ψυχούλα σου... και των δικών σου να βρει ηρεμία... Στο καλό!».
Ο Γρηγόρης Σοφικίτης, από την πλευρά του, σημειώνει: «Δυστυχώς, το κακό πολλές φορές δεν το βλέπουμε ότι είναι δίπλα μας αλλά αυτό περιμένει να αρπάξει την κατάλληλη στιγμή… και μετά το μόνο που μένει είναι το γιατί.
Εχετε τη ζωή μπροστά σας, εκτιμήστε την και ζήστε την αναλόγως.
Εύχομαι εσείς οι ίδιοι, οι φίλοι του, να ξεκινήσετε προσπάθεια εναντίωσης σε αυτό το έθιμο, ώστε ο θάνατος του φίλου σας να αποκτήσει σκοπό ζωής για άλλα παιδιά και πρώτα απ' όλα για εσάς του ίδιους.
Υπάρχουν ωραία πράγματα να κάνετε εκείνες τις ημέρες, να γλεντήσετε, να τραγουδήσετε,… γιατί θα πρέπει να βάζετε σε κίνδυνο τη ζωή σας... ή τις ζωές τις δικές σας και των άλλων που είναι δίπλα σας…
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους γονείς του Αντώνη και στους ανθρώπους που ήταν κοντά του.
Εύχομαι, έστω και με αυτήν την αφορμή, να σταματήσουν αυτά τα ανόητα έθιμα μια για πάντα. Είναι κρίμα να χάνονται τόσες ψυχές και μάλιστα σε τόσο νεαρή ηλικία, μόνο και μόνο για ένα έθιμο που πολλές φορές έχει σκορπίσει το θάνατο και τον πόνο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο».
Του Ανδρέα
Κριτσωτάκη - ΤΟΛΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου