_Πρόσεχε ακόμη και πως θα μιλάς. Να μη λες το «τσι… και τσι…» και φαίνεσαι ότι είσαι χωριάτης. Α

_Εντάξει.
Πάει ο Μανώλη στην Αθήνα και σε κάποιο περίπτερο σταματά και λέει του περιπτερά:
_Δώσε μου, σε παρακαλώ, μια «τατάρα».
_Τι είναι αυτό; τον ρωτά απορημένος ο περιπτεράς.
_Αυτό που… να ξέρεις, να (κάνοντας τη κίνηση που) κτενίζουμε τα μαλλιά!
_Α, θες «τσατσάρα».
Και ο Μανώλης του απαντά : Α γεια σου σύντεκνε, συμπατριώτης? Συμπατριώτης?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου